မူဆယ္ကို တစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္
ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္ေန႔ကသြားၿပီး ၁၂ ရက္ေန႔ညကားနဲ႔ မႏၱေလးကို ျပန္ခဲ့တယ္
အသြားက စလြန္းကား စီးလံုးဌားသြားေတာ့ အဆင့္ေျပတယ္
အျပန္က Power 5 ရဲ႕ VIP ကားနဲ႔ျပန္လာတာ
ကားကေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္
ေတာင္ေပၚလမ္းဆိုေတာ့ အခန္႔မသင့္ရင္ မူးတာေလးပါပဲ
အဆင္မေျပတာက ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ကားေတြပိတ္တာ
ပိတ္တာမွ ေတာ္ေတာ္ကိုဆိုးတယ္
ကိုယ္စီးတဲ့ကားက ဂိတ္ကေန ၃ နာရီဆိုေပမယ့္ ၃ ခြဲေလာက္မွ စထြက္တယ္
မူဆယ္ၿမိဳ႕မွ ႏုတ္ခြန္းဆက္သပါ၏ ဆိုတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ေက်ာ္ၿပီး ဓာတ္ဆီဆိုင္ေတြနားေရာက္ခါနီးမွာ
ကားေတြစပိတ္ေတာ့တာပဲ
အဲဒီေနရာမွာတင္ ၅ နာရီေလာက္အခ်ိန္ကုန္သြားတယ္
ဘာေၾကာင့္ရယ္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးလို႔မရဘူး
စစ္ေဆးေရးဂိတ္က ၾကာတာလိုလုိ
Mobile Team ကပဲ ရစ္လို႔ၾကာတာလိုလို
ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ႔ ဘယ္ကမွ ေကာင္းေကာင္းအေျဖမရဘူး
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ္ေတြပဲ ဒုကၡေရာက္ၾကရတယ္
ညစာစားခ်ိန္ဆိုေတာ့ ဗိုက္ဆာၾကၿပီေပါ့
ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ အားလံုး ဗိုက္ဆာလို႔ အသံေတြထြက္လာၿပီ
ကားပိတ္မိတဲ့ေနရာမွာ ဘာမွ ၀ယ္လို႔ကမရ
ေရွ႕လည္းတိုးလို႔မရ ေနာက္လည္းဆုတ္မရ
ကားသမားေတြကို အကူအညီေတာင္းၿပီး ဂိတ္ကတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ၀ယ္ၿပီး လာပို႔ခိုင္းလို႔ရႏိုင္ဘူးလားဆိုေတာ့
ဂိတ္ကပိတ္သြားၿပီတဲ့
အခ်ိန္က ၇ နာရီေလာက္ေတာ့ ရိွေနၿပီ
ဂာားဂိတ္ကလည္း အကူအညီမရႏိုင္
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ယာဥ္မယ္က မူဆယ္သူျဖစ္ေနလို႔ ေတာ္ေသးတယ္
သူ႔အိမ္ကိုလွမ္းၿပီး ဖုန္းဆက္။ ထမင္းေတြ ဟင္းေတြမွာတယ္
ဒါေတာင္ သူမွာတာက ကားဆရာေတြအတြက္ပါ
ဒါကိုၾကားလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုလည္း မွာေပးပါဗ်ာဆိုေတာ့မွ စားဖို႔အတြက္အဆင္ေျပတယ္
No comments:
Post a Comment